.jpg)
ورزش کَبَدی که با نام زو در تمام نقاط ایران معروف و مشهور است، ورزشی پرتحرک، نیازمند قدرت و مهارت بالا، كاملاً ساده و بدون نیاز به وسایل بازی است و هم به کُشتی شبیه است و هم به ورزش راگبی. این ورزش محلی در اصل یک بازی ایرانی است در اکثر نقاط ایران انجام شده و با اسامی مختلفی شناخته می شود: در استان های گیلان به نام «شیرین دود»، در خراسان، گلستان و مازندران به نام «زو»، در سیستان و بلوچستان به نام «کبدی» و در خوزستان به نام «اش تی تی». این ورزش در زمين هاى خاكى، ماسه اى و چمن به شكل هاى دايره اى، مربع يا مستطيل انجام می شود که با خطی از وسط به دو بخش تقسيم می شوند. کبدی با تاریخی چهارهزار ساله، ورزش محبوب در آسیای جنوبی به شمار می رود که با گذشت زمان قوانین آن تغییر و به ورزشی بین المللی تبدیل شده است.
در شکل محلی اجرای این ورزش، افراد به دو گروه دسته بندی و به قيد قرعه، گروه مهاجم و گروه مدافع مشخص می شوند. با نظر سردسته ی گروهِ مهاجم، يكى از بازيكنان تيم، با گفتن مداوم و یک نفسِ كلمه ی کبدی و یا کشیدن کلمه ی زو، بعد از عبور از خط وسط زمین به صورت آرام و پيوسته به زمينِ گروه مدافع حمله کرده و سعى مى كند با لمس يك يا چند تن از افراد تيم مدافع، به زمين خود برگردد و افراد لمس شده را از زمين خارج کند و به ازاى هر بازيكن لمس شده، ياران خارج شده ی تيم خود را به زمين بازگرداند. در حين حمله اگر تيم مدافع، بازیکنان حریف را بگیرند و آن قدر نگه دارند که دیگر قادر به تکرار کلمه ی کبدی نباشد و نتواند خود را به خط وسط برساند، مهاجم از بازی خارج شده و در نوبت بعد در تیم مقابل، وارد زمين می گردد. گرفتن مهاجم یا فرار از دست حریف در این بازی نیازمند مهارت، انعطاف پذیری، چابکی، استقامت، حضور ذهن و شجاعت است.
اگر بازیکن حمله کننده توسط گروه مقابل گرفته شود و مهاجم بتواند به میزان نفسی که دارد در زمین حریف بماند و خود را به وسط زمين برساند و خط وسط را لمس كند نفراتى را كه مهاجم با دست و یا سایر اعضاء بدن لمس کرده باشد از بازى خارج مى شوند. این روند برای تیم مقابل نیز تکرار می شود و داور زمین تمام این موارد را کنترل می کند. بازی تا زمانی که یکی از دو گروه تمام بازیکنان خود را از دست بدهد ادامه پیدا می کند و اگر بیشتر از دو گروه آماده ی بازی باشند، گروه بازنده از زمین خارج و گروه بعدی با گروه برنده به رقابت می پردازد.
ورزش و مسابقات کبدی معمولاً به سه شکل مختلف سانچوانی، جامینی و آمار و در حال حاضر در رشته های استاندارد (سالنی)، سرکل (دایره ای) و ساحلی در بخش آقایان و بانوان هر یک با قوانین و مقررات فدراسیون آماتور کبدی اجرا می شود. در کبدی، دو گروه با حضور ۱۲ بازیکن از هر گروه (۷ نفر بازیکن اصلی در زمین و ۵ نفر بازیکن ذخیره) در بخش آقایان در دو نیمه ی۲۰ دقیقه ای و در بخش بانوان در دو نیمه ی ۱۵دقیقه ای و با ۵ دقیقه استراحت بین دو نیمه، انجام می شود. مهاجمان دو گروه طبق قوانین و مقررات تعریف شده و استاندارد این بازی با حمله و دفاع و جابجایی و تکرار کلمه ی کبدی سعی در دریافت بالاترین امتیاز می نمایند. در صورت تساوی امتیازات در پایان وقت قانونی، بازی با پنج حمله از سوی دو گروه و اگر باز هم نتیجه به تساوی بکشد، حملات یک به یک پیگیری می شود، تا سرآخر یکی از دو گروه برنده شود.