ایزار در لغت‌نامه دهخدا به معنای دستمال، بقچه و سفره آمده است. این دستبافته تار و پودی از پنبه دارد و در رنگ سفید بصورت ساده و یا با طرح راه راه مشکی یا آبی با دستگاهی به نام پاچال بافته می‌شود. این پارچه مختص منطقه الموت قزوین است و از آن به عنوان سفره نان و آرد استفاده می‌ شده است. با فوت آخرین بافنده ایزار این رشته در سال 1398، این رشته منسوخ شده است. 

منابع:

گزارش سرکار خانم معصومه طارمی کارشناس ارشد صنایع دستی استان قزوین مندرج در: https://www.qazvin.mcth.ir/ایزار-بافی،-هنرماندگار-دیار-الموت/