نیشابور یکی از مهم‌ترین، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای استان خراسان رضوی است که در دامنه کوه بینالود و در حاشیه شرقی کویر مرکزی ایران قرار دارد. بخش اعظم شهرستان نیشابور در دشتی نسبتا وسیع و در ارتفاع 1250 متری از سطح دریا واقع شده است. اقلیم این شهر جزء اقليم فلات مركزي محسوب می‌شود و آب‌و‌هوای آن نيمه بيابانی است، به طوری که در زمستان نسبتاً سرد و در تابستان معتدل است.
شهرستان نیشابور دارای چهار بخش «مرکزی»، «زیرخان»، «سرولایت» و «میان‌جلگه»، هفت شهر و سیزده دهستان است.
شهر نیشابور یکی از قدیمی‌ترین شهرها و از مهم‌ترین مراکز فرهنگی، تاریخی، گردشگری، صنعتی ایران است که از گذشته بر سر راه جاده ابريشم قرار داشته است. این شهر در شبکه میراث معنوی جهان در سازمان یونسکو به ثبت رسیده است.
نیشابور دومین قطب صنعتی استان خراسان به‌شمار می‌رود که، علاوه برصنعت، اقتصاد آن را کشاورزی و دامپروری تشکیل می‌دهند. نام نیشابور به سبب دارا بودن معادن غنی، یادآور سنگ گران‌قیمت فیروزه است و فیروزه‌تراشی یکی از حِرَفِ این شهر است. سفالگری، فرش‌بافی، کاشی‌کاری، نمدمالی و فَرت‌بافی از دیگر هنرهای سنتی منطقه به شمار می‌آید.
مردم نیشابور به زبان فارسی با گویش نیشابوری سخن می‌گویند که شامل واژگان فارسیِ دَری و پهلوی است و با لهجه نیشابوری بیان می‌شود. زبان‌های ترکیِ خراسانی، کردی، کرمانجی و عربی نیز در این شهر رواج دارد. مردم این شهر مسلمان و شیعه مذهب هستند.
