بابلسر یکی از زیباترین شهرهای استان مازندران در شمال ایران است. این شهر در ساحل جنوبی دریای کاسپین واقع شده و یکی شهر توریستی است. بابلسر در 52 درجه و 39 دقیقه و 30 ثانیه طول جغرافیایی و 36 درجه و 43 دقیقه عرض جغرافیایی قرار گرفته است. این شهر در بخش جلگه‌ای و در موقعیت ساحلی قرار دارد و تقریباً مسطح است. در مصب رودخانه بابلرود قرار گرفته و با شیب ملایمی از طرف رشته‌کوه البرز به سمت دریای کاسپین می‌رود. ارتفاع این شهر هفت متر بالاتر از سطح دریای کاسپین و 21 متر پایین‌تر از سطح آب‌های آزاد است. مساحت این شهر 1350 هکتار است.
جمعیت بابلسر حدود 124323 نفر است و مردم آن به گویش بابلی از زبان مازندرانی صحبت می‌کنند. بابلسر یکی از شهرهای دانشگاهی شمال ایران است و سازمان مرکزی دانشگاه مازندران، دانشکده‌های علوم انسانی و اجتماعی، هنر و معماری و علوم پایه این دانشگاه در این شهر واقع شده است.
بابلسر را در قدیم به نام مشهدسر می‌شناختند و برخی علت این نام‌گذاری را عبور زائرین حرم امام رضا (ع) در مشهد، از این شهر می‌دانند. آنها در بابلسر به کشتی سوار می‌شدند و به شرق دریای کاسپین می‌رفتند، سپس از طریق ساحل بابلسر وارد خشکی شده و مسیر خود را ادامه می‌دادند. برخی نیز معتقد هستند که گزینش این نام به دلیل وجود مدفن سرمبارک امامزاده ابراهیم در این شهر است. چرا که مشهد به معنای محل شهادت است. بدن این امامزاده شریف در آمل دفن است.
شهر مشهدسر در دوران قاجار یک بندر کشتیرانی و از بنادر شرقی دریای کاسپین بود. از اینجا کالاهایی مانند ابریشم، پنبه و برنج مازندران به روسیه صادر می‌شد و شعبه مهمی از کمپانی «قفقاز و مرکوری» در مشهدسر واقع شده بود. به تدریج با رونق گرفتن بندر انزلی به‌عنوان مرکز تجارت میان ایران و روسیه پس از انقلاب اکتبر روسیه، مشهدسر جایگاه خود را از دست داد.
بابلسر جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بسیاری دارد. چرا که از قدیم یکی از شهرهای پر رفت‌وآمد مازندران بود که خاصه درباریان توجه خاصی به آن داشتند. ساختمان مرکزی دانشگاه مازندران در دوران پهلوی استراحتگاه تابستانی رضاشاه و محمدرضاشاه بود. این ساختمان یکی از قدیمی‌ترین بناهای برجامانده در شهر بابلسر است و تا چند سال پیش یکی از بلندترین ساختمان‌ها نیز بود.
جریان رودخانه بابلرود از از میان شهر یکی دیگر از دلایل جذابیت بابلسر است و امکانات رفاهی متعددی در جنب این رود برای مسافران و گردشگران فراهم شده که در استان نظیری ندارد. بابلرود شهر بابلسر را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌کند. منطقه‌ای که رود بابلرود به دریا می‌ریزد، یکی از بی‌مانندترین چشم‌اندازهای طبیعی بابلسر را شکل داده است. پارک‌های متعددی نیز پیرامون بابلرود وجود دارد که میزبان مسافران است.
پل اصلی شهر بابلسر مشهور به پل فلزی دو جانب شرقی و غربی شهر را به هم مرتبط می‌کند. این پل را در سال 1313 خورشیدی مهندسین آلمانی طراحی و احداث کردند. اسکله ساحلی از دیگر جاذبه‌های بابلسر است که تنها مکانی تفریحی است و جنبه تجاری ندارد. در مقابل این اسکله سنگ‌هایی به‌عنوان موج‌شکن برای جلوگیری از نفوذ آب در منطقه و پارک قرار گرفته که بسیار زیباست. از سال 1384 همه ساله جشنواره بسیار باشکوهی با عنوان جشنواره مجسمه‌های شنی در بابلسر برگزار می‌شود که علاوه بر هنرمندان، مسافران و گردشگران بسیاری را از داخل و خارج از کشور به خود جذب می‌کند.
بازار ماهی‌فروشان، روستای کهنه محله‌می‌رود، منطقه ساحلی می‌رود، مدرسه نرجس، پل کابلی و ساختمان بهداری از دیگر جاذبه‌های تاریخی و طبیعی شهر بابلسر به شمار می‌رود. در کنار این جاذبه‌ها شهر بابلسر تعداد بسیار زیادی هنرمند صنایع‌دستی دارد و یکی از شهرهای مطرح استان مازندران در این حوزه نیز است. در کنار تولید آثار بی‌نظیر حصیربافی، چادرشب‌بافی و کنده‌کاری روی چوب، مشبک فلز، چادرشب، پیکرتراشی، و معرق کاشی، این شهر برند رشته خراطی است.