آبشار شکراب

مسیر پیاده‎روی روستاهای «آهار» به «شکراب»، در مسیر جاده «اوشان» و از توابع «رودبار قصران»، یکی از مقاصد طبیعت‎گردان در فصل‎های بهار و تابستان به شمار می‎رود.

در میانه این مسیر پس از حدود دو ساعت پیاده‎روی، آبشار شکراب خودنمایی می‎کند. این آبشار حاصل تغییر شکل ناگهانی زمین بر سر راه رودخانه «آهار» است که از ارتفاعات «صندوق چال» سرچشمه گرفته و درنهایت به رود «جاجرود» می‎ریزد.

در میان باغ‎های شکراب، دو مقبره وجود دارند که قدمت آن‎ها به دوره قاجار باز می‎گردد. این سازه‎ها به آرامگاه دو امام‎زاده به نام‎های «طاهر» و «زاهد» منسوب هستند. ساختمان امام‎زاده برجی مقبره‎ای شکل دارد با گنبد دوجداره‎ای دارد و در زیر آن، تالار بزرگی قرار دارد. سطح خارجی دیواره ای بنا هم با سنگ لاشتر تیشه‎ای پوشانده شده است. این سنگ‎ با زمینه سیاه‎ رنگ و رگه‎های سفید دارد.

امام‎ زاده طاهر و زاهد، محل استراحت و تجدید قوای کوهنوردان در مسیر آهار به شکراب به شمار می‎رود. برای رسیدن به آبشار شکراب باید مسیر امام‎زاده را ادامه داد تا به یک دوراهی رسید. مسیر سمت راست به آبشار پرآب شکراب خواهد رسید. ناگفته نماند که  مسیر سمت چپ نیز راهی برای صعود به قله توچال دارد. با حدود ده دقیقه پیاده‎روی از این دوراهی، آبشار شکراب با ارتفاع 10 متر در میان دره‎ای سرسبز به چشم می‎آید.

علاوه بر آبشار شکراب، آبشار فصلی دیگری که به آبشار «چهل پله» مشهور است نیز در نزدیکی این آبشار و در دامنه‎های «قلعه دختر» واقع شده و مجموعه‎ای از چندین آبشار را شامل می‎شود.