پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های حیات وحش در ایران و از قدیمی‌ترین پارک‌های ملی کشورمان است. جنگل گلستان از سال ۱۳۳۶ تحت حفاظت قرار گرفت و پس از چند بار تغییر نام در نهایت در سال ۱۳۵۳ به عنوان اولین پارک ملی ایران ثبت شد.

مسیر مواصلاتی مهم شمال کشور به استان خراسان از میان این منطقه جنگلی گذر می‌کند که متاسفانه همواره باعث بروز تصادف و کشته شدن حیوانات ارزشمند پارک می‌شود.

پارک ملی گلستان بزرگ‌ترین پارک حیات وحش طبیعی کشورمان است که در بخش‌هایی از سه استان گلستان، خراسان شمالی و سمنان را در برمی‌گیرد. بیشترین مساحت پارک ملی گلستان در استان گلستان قرار دارد و بخش گسترده‌ای از آن نیز درون مرزهای استان خراسان شمالی واقع شده است. قسمت کوچکی از پارک ملی گلستان نیز در استان سمنان واقع شده است.

تنوع حیات وحش در پارک ملی گلستان در کشورمان کم‌نظیر است. پلنگ و خرس قهوه‌ای از مهم‌ترین گونه‌های پستاندار پارک ملی گلستان هستند. پستانداران دیگری همچون گراز، آهوی ایرانی، قوچ و میش، کل و بز و گربه جنگلی نیز در این پارک ملی زیست می‌کنند. پارک ملی گلستان زیستگاه گونه‌های مختلف پرندگان مانند هما، عقاب طلایی، سارگپه و دلیجه نیز هست.

جاذبه‌های گردشگری جذابی در پارک ملی گلستان جای گرفته‌اند که از میان آن‌ها می‌توان بهآبشار آق سو و آبشار گلستان اشاره کرد. آبشار لُوِه و آبشار پاسنگ از دیگر آبشارهای زیبای این منطقه هستند.

پارک ملی گلستان از نظر جغرافیایی نیز تنوع قابل توجهی را در خود جای داده و میزبان چندین رودخانه و ارتفاعات مهمی است. در بخش‌های غربی پارک ملی گلستان آب و هوایی نیمه مرطوب و معتدل حاکم است. در بخش‌های جنوبی اما آب و هوا سرد و خشک است. در بخش شرقی پارک ملی گلستان نیز آب‌وهوا سرد و نیمه خشک است.

بخش‌هایی از پارک ملی گلستان مانند موزه‌ها، تفرجگاه‌های گلشن ۱ و ۲، آبشار گلستان و چشمه‌ها و جنگل در مسیر جاده اصلی برای بازدید عموم در نظر گرفته شده‌اند و نیازی به اخذ مجوز برای بازدید از آن‌ها وجود ندارد. اما برای بازدید از تمام نواحی پارک ملی گلستان باید از قبل هماهنگی‌هایی را انجام داد.