قلعه لمبسر در بخش رودبار شهرستان از توابع قزوين، در شمال شرقي روستاي رازميان واقع گرديده و جزو مهمترين قلاع اسماعيليه در عصر سلجوقي است. سال ساخت بناي قلعه در متون تاريخي نيامده اما به نظر ميرسد كه از استحكامات دوره ساساني و قرون اوليه اسلامي باشد. قلعه لمبسر به واسطه موقعيت و اهميت خاص خود در دوره تسلط اسماعيليه شهرت بسيار پيدا كرده و پس از قلعه الموت مهمترين قلعه به شمار ميرفته است.قلعه لمبسر بر بالاي كوه وسيع و مسطحي كه به واسطه رودهاي اطراف در دامنههاي غربي، شرقي و جنوبي از رشتهكوههاي اطراف جداست قرار گرفته و به همين دليل به قولي حتي از دژ الموت نيز مستحكمتر بوده است. زيرا از سه جهت پرتگاههاي مخوفي داشته و غيرقابل نفوذ بوده و وسعت بي نظير آن اجازه كشت به اهالي آن ميداده است و بنابراين با محاصره نيز امكان تصرف قلعه دشوار بوده است. قلعه لمبسر ابعادي در حدودي 480 متر در جهت شمالي- جنوبي و 190 متر در جهت شرقي- غربي داشته و اختلاف سطح پايينترين و بالاترين قسمتهاي آن 150 متر است. بر قسمتي از سمت شرقي آن مشرف به نينه رود كه شيب كمتري دارد ديواري عظيم بنا كردهاند كه حدود 10 متر ارتفاع داشته و هم اكنون بخشهايي از باروي آن باقي مانده است. در ديگر قسمتهاي قلعه به واسطه عدم نفوذپذيري طبيعي، برج و بارويي كوتاهتر ساخته شدهاند. از استحكامات شمالي قلعه كه تنها راه نفوذ و دسترسي به قلعه را شامل ميگرديده اثري برجا نمانده اما با توجه به آثار باقي مانده اين بخش مسلماً داراي دروازه، برج و باروهاي معظم بوده است براي ساختن استحكامات از مصالح سنگ با ملاط ساروج و ساروج يك پارچه استفاده شده است. آب قلعه توسط آبراههاي كنده شده در سنگ از نينه رود در فاصله دو فرسنگي قلعه تامين ميگرديده است كه در چندين آب انبار ذخيره ميشده، همچنين در پايين ديواره شرقي راهروي سرپوشيدهاي به عرض 95 سانتي متر قرار داشته كه با پلههاي ناهموار ارتفاع 190 متري قلعه تا سطح رودخانه را به هم مرتبط ميساخته است. به اذعان محققان ايراني و خارجي قلعه لمبسر از قلعههاي وسيع و قابل توجه دفاعي ساخته شده توسط انسان ميباشد.