در گوشهای از تهران عمارتی با معماری چشمگیر و دلنشین قرار دارد که سالها از ساخت آن میگذرد؛ بنایی بهنام عمارت موقوفه فاضل عراقی.
در جنوب غربی میدان فردوسی به خیابان پارس میرسید که خیابان انقلاب را به نوفل لوشاتو وصل میکند. عمارت موقوفه فاضل عراقی را همینجا پیدا میکنید.
میتوانید با تاکسی یا اتوبوس خودتان را به میدان فردوسی برسانید. از میدان تا خیابان پارس راه خیلی کوتاهی در پیش دارید. همچنین میتوانید در خط ۴ ایستگاه مترو پیاده شوید و قدمزنان به خیابان پارس بروید. با ماشین شخصی هم از خیابان انقلاب به خیابان پارس میپیچید و اینجا باید دنبال جای پارک بگردید.
این عمارت همانطور که از نامش پیداست، به فاضل عراقی، مستشار و رئیس دیوان عالی کشور در دوره پهلوی اول تعلق داشته است. تاریخ دقیق ساخت بنا مشخص نیست ولی کارشناسان عمر آن را آخر دورهی قاجار یا اوایل پهلوی اول برآورد میکنند.
فاضل عراقی در سال ۱۳۳۴ بخشی از عمارت زیبایش را وقف بیمارستان کرد و خانه به بیمارستان زنان با ۳۵ تخت تبدیل شد. او پنج تخت را به کسانی اختصاص داده بود که توان پرداخت هزینه ندارند. مزار فاضل عراقی در محوطهی عمومی آرامگاه حضرت امامزاده عبدالله شهر ری قرار دارد.
چند سال پیش برنامهای برای تخریب عمارت موقوفه فاضل عراقی پیشنهاد شد و قرار بود بهجای آن بیمارستانی پنج طبقه ساخته شود. خوشبختانه سازمان میراث فرهنگی اجازهی تخریب نداد و این ساختمان به بیمارستان دادگستری تبدیل شد.
باتوجه به کاربری آن، نمیتوانید مثل موزه از گوشه و کنار عمارت فاضل عراقی بازدید یا عکاسی کنید. اما در ساعت ملاقات میتوانید داخل ساختمان کمی بگردید و از زیبایی معماری آن لذت ببرید. البته داخل ساختمان تغییرات زیادی کرده است.
ستونهای پیشآمدهی نمای بیرونی، جلوهی باشکوهی به این عمارت اعیانی دادهاند. بخش مرکزی بنا بیشتر از همه پیش آمده است. در ورودی از شیشه ساخته شده و دو طرف در، دیوار عقبنشینی دارد. کتیبههای ساختمان به ظرافت طراحی شدهاند و هر کدام تصویری از پادشاهان باستانی ایران را به نمایش میگذارند.
دور قاب پنجرهها و درها، حاشیهای از جنس کاشی فیروزهای طراحی شده که بسیار چشمنواز است. در زیرشیروانی کتبهای از آجر برجسته دیده میشود. این بنا در سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.