مزار شيخ احمد جام در شمار شش مجموعه ارزشمند تاريخي ايران از فضاي معماري بر گرد يک صحن وسيع مرکزي شکل گرفته است. مهم ترين و باشکوه ترين فضاهاي معماري اين مکان درمجاورت آرامگاه شيخ جام بنا شده و شامل گنبد خانه، ايوان، مسجد کرماني، مدرسه فيروزشاهي، گنبد سفيد، مسجد عتيق، مسجدجامع نو، آب انبار و ملحقات آن مي باشد. بر مبناي کتيبه موجود، گنبد خانه در قرن هفتم ساخته شده و با نقاشي هاي رنگارنگ و زيبا روي گچ در سالهاي 763 و 771 هـ .ق مرمت و بازسازي شده است. ايوان با کتيبه پيراموني و عناصر تزئيني در نيمه اول قرن هشتم هجري بنيان يافته و داراي کتيبه اي از عصر صفوي است. مسجد کرماني و محراب نفيس آن از شاهکارهاي قرن هشتم هجري و مقارن با آن فضاي گنبدسفيد ايجاد شده است. مسجد عتيق مشتمل بر شبستاني گنبددار شامل پنج رواق است که در سال 720 ق. بنيان گرديده است. مدرسه امير جلال الدين فيروز شاه يا گنبدسبز با تزئينات زيبايي از تلفيق آجر و کاشي در سال 844 ق. بنا شده است. مسجد جامع نو به سال 846 ق. بنيان گرديده و حوض انبار (آب انبار) بيرون مجموعه متعلق به عصر صفوي است. پيرامون مزار شيخ را محجري سنگي در بر گرفته و حاوي کتيبه و يادگاري هايي به خط ثلث و نستعليق است.