دریاچه ارومیه

دریاچه اُرومیه نام دریاچه‌ای در شمال غربی کشور ایران است که طبق تقسیمات کشوری ایران، این دریاچه میان دو استان آذربایجان غربی و استان آذربایجان شرقی قرار گرفته‌است. بررسی نوسانات سطح آب دریاچه‌ها به لحاظ اهمیت، ماهیت و موقعیت این مجموعه‌های آبی در سال‌های اخیر اهمیت ویژه ای پیدا کرده‌است. دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه داخلی ایران می‌باشد. مساحت این دریاچه در سال ۱۳۷۷ در حدود شش هزار کیلومتر مربع بود که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار می‌گیرد. دریاچهٔ ارومیه، بزرگ‌ترین دریاچهٔ داخلی ایران، بزرگ‌ترین دریاچهٔ آب شور در خاور میانه، و ششمین دریاچهٔ بزرگ آب شور دنیا است. آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانه‌های زرینه‌رود، سیمینه‌رود، تلخه رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌شده. مهم‌ترین جزایر این دریاچه عبارت اند از جزیره کبودان (قویون داغی)، اشک داغی، آرزو و اسپیر.

دریاچه ارومیه بزرگ ‌ترین دریاچه آب شور ایران بین استان‌های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرار دارد. منابع آب دریاچه از 21 رودخانه دائمی، 7 رودخانه فصلی و 39 مسیل، چشمه های داخل دریاچه و بارش‌های مستقیم باران و برف است. این دریاچه از دو محیط آبی و محیط خشکی (پارک ملی) با جزایر متنوع تشکیل شده است که یکی از زیستگاه‌های طبیعی جانوری و گیاهی پراهمیت ایران به شمار می رود.

ارزش پارک ملی به جهت زیستگاه انواع گونه ‌های حیات وحش، انواع گونه‌های پوشش گیاهی در سطح جزایر، ایجاد تعادل طبیعی در منطقه آذربایجان، ارزش گردشگری، تفریحی و اجتماعی، داشتن عناوینی نظیر پارک ملی، اندوختگاه زیست سپهر و تالاب بین‌المللی و ارزش طبی (لجن درمانی) است. در حال حاضر این دریاچه در خطر خشک شدن قراردارد.