ایوان کرخه

سر زدن به آثار تاریخی باعث می‌شود برای چند دقیقه از زمان حال جدا شویم و به دل تاریخ سفر کنیم؛ جایی مثل ایوان کرخه که از دوره‌ی ساسانی به یادگار مانده است یکی از بهترین نمونه‌های این سفر در زمان است.

ایوان کرخه یکی از جاذبه‌های مهم استان خوزستان است که در شمال این استان و جایی بین شوش و دزفول و کنار ساحل رودخانه‌ی کرخه قرار دارد. این‌ محوطه‌ی باستانی که در سال ۱۳۱۰ به ثبت ملی رسیده است.

در سال ۱۳۷۴ دانشگاه آزاد دزفول صد هکتار از این شهر باستانی را دراختیار گرفت و به کشاورزی در آن پرداخت؛ اقدامی که اعتراض اهالی میراث فرهنگی را به‌دنبال داشت.

شهر باستانی ایوان کرخه در زمان شاپور دوم ساسانی و در قرن چهارم میلادی ساخته شد. اما سالیان دراز ناشناخته ماند، یعنی تا زمانی که رومن گیرشمن در سال ۱۹۵۰ میلادی آن‌را کشف کرد. گیرشمن رییس هیاتی بود که از طرف موزه‌ی لوور پاریس برای باستان‌شناسی به ایران آمده بود.

در زمان شاپور دوم، شوش شهر پررونقی بود. بعد از گرایش بخشی از اهالی شوش به دین مسیح، شاپور دوم ایوان کرخه را برپا کرد تا جایگزینی برای شوش باشد.

این شهر مستطیلی‌شکل، با چهار کیلومتر طول و یک کیلومتر پهنا طراحی شده است. دور شهر بارویی از جنس خشت ساخته بودند و معماری آن به سبک رومی انجام شده بود.

ایوان کرخه در حاشیه‌ی رود کرخه شکل گرفت و اکنون گستره‌ی وسیعی وجود دارد که باقی‌مانده‌ی ستون‌ها و دیوارها از آن سر برآورده‌اند.

بقایای کارگاه‌های ابریشم‌بافی در شهر باستانی ایوان کرخه نشان می‌دهد بافت پارچه‌های ابریشمی در این شهر رونق زیادی داشته است.

در جنوب این شهر ویران شده، بنایی آجری دیده می‌شود که بخش‌های زیادی از آن تخریب شده است. بلندی بنا را ۴۶ متر و پهنایش را ۵۰ متر برآورد می‌کنند. طاق هلالی آجری آن هنوز پابرجاست و در چهار طرف ورودی چهار در، دیده می‌شود.