با گشتی در میدان نقش جهان، پس از دیدار از بناهایی چون عالیقاپو و دو مسجد بزرگ، به ورودی بازار میرسیم. سردری که با نقش و نگار خود، حکایت از زیباییهای درون بازار دارد. سردر بازار قیصریه که در ضلع شمالی ميدان امام و درست در سمت مقابل مسجد امام قرار دارد، به دوره شاه عباس اول منسوب است و معمار آن «استاد علی اکبر اصفهانی» نام دارد.
این سردر زیبا در دوره صفوی کارکرد مهمی داشته و قسمت اصفهان جديد را به ميدان کهنه که میراث دوره سلجوقی بود، متصل میکرده است. در دورههای بعد و به خصوص در دوره حکومت قاجارها و در دوران حکومت ظلالسلطان بر اصفهان، تغییراتی در این سر در صورت گرفت و که از جمله آنها میتوان به اضافه شدن یک ردیف کاشی اشاره کرد.
عمارت سر در عالی قاپو دارای تزئینات زیبایی است که بیننده را حین ورود بر آن میدارد تا سر خود را بالا بگیرد و نقاشیها را ببیند. سر دری که با صحنههای نقاشی شدهای از جنگ صفویه با ازبكان و پیکرههای اروپايي تشکیل شده است. اما نقش شاخص این سر در، تصوير تيراندازي با سر انسان و تنه ببر يا شير و دم اژدها است که امروزه تبدیل به نماد یا سمبل شهر اصفهان شده است و برگرفته از شمای کلی صورت فلکی ماه آذر است.
اهمیت سردر قیصریه در توصیفات بيشتر سیاحان کاملاً آشکار است. برای مثال شاردِن، سیاح نامدار عصر صفوی به دلیل نامگذاری «قيصريه» اشاره میکند و آن را شبیه به يکی از بناهای قيصريه يا «کایسری» در ترکيه امروز میداند.
در دو طرف سردر بازار قیصریه دو سکوی بزرگ به چشم میخورد که نقل است در دوران کهن کسبه صنف طلا و جواهرفروشان، بساط جواهرات خود را بر روی آنها پهن میکردند. از دیگر جزئیات خیرهکننده این سر در، ساعت بزرگی است که در بخش بالایی نصب شده و غنیمتی از جنگ با پرتغالیها بود. عمارت نقاره خانه نيز بر بالای سردر قيصريه ساخته شده بود. نقاره زنی و نقاره کوبی از قديم در ايران متداول بود که طلوع و غروب آفتاب را با نقاره اعلام میکردند.
در سمت راست عمارت قيصريه محل ضرابخانه و در طرف ديگر، کاروانسرای شاهی واقع شده بود. از سردر بازار قيصريه وارد مجلل ترين و بزرگترين بازارهای اصفهان می شويم. اين بازار که به بازار قيصريه و شاهی نيز معروف بوده در روزگار صفويه مرکز فروش پارچههای گرانبها بوده و نمايندگان شرکتهای خارجی در آنها حجرههایی داشتهاند. همچنین در جلو سردر، حوض آب بسيار بزرگی وجود داشت که امروزه اثری از آن نيست.