جشن اَنار  (انارچینی)       

1
جشن اَنار  (انارچینی)       

از گذشته تاکنون رسم بر این بوده که به شکرانه ی برداشت محصول کشاورزی که در طول سال کشت‏ می ‌شود جشنی برگزار می ‌کنند. «جشن انار» و انار‌چینی یکی از آئین ‌های قدیمی است که براساس سنتی دیرینه، با وجود تحول اساسی در شیوه ی برداشت انار از سده‌ های گذشته تا به امروز، کماکان توسط مردم مناطق انارخیز برخی نقاط ایران برگزار می ‌شود. روستای زیبا، دورافتاده و تاریخی«انبوه» که قدمتی حدود سه هزار و پانصد سال دارد و در همسایگی آن، روستای کوهستانی و نسبتاً بکر و سنتیِ «نوده» فاراب، در نیمه ی شرقی شهرستان رودبار، مکان ‌هایی هستند که جشن انار همزمان با برداشت محصول در اواسط فصل پاییز، با حضور گردشگران بسیاری از دیگر نقاط ایران، با شکوه فراوان برگزار می ‌شود. با وجود کشت انار در استان‌ های دیگر ایران و شهرت انار ساوه، واقع در استان مرکزی، این جشن همه ساله در روستای انبوه برگزار می ‌شود.
روستای تاریخی انبوه یکی از روستاهای طرح توسعه و گردشگری با تنوع آب‌وهوایى در فصول مختلف سال است. از موقعیت‌ های ممتاز گردشگری آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: وجود خانه‌ های پلکانی‌ شکل با به‌کارگیری مصالح بومی منطقه و گرفتن لقب ماسوله ی  دوم گیلان، قرارگیری در بن‌ بست جغرافیایی و عدم دسترسی آسان به آن، مردم ‌شناسی، جاذبه ‌های تاریخی، محصولات کشاورزی و دامی، صنایع دستی و مراسم آئینی ویژه.
انار شیرین، دانه‌ درشت و آبدار روستای انبوه از شهرت فراوانی برخوردار بوده و در سطح گسترده‌ ای در این منطقه به عمل می‌ آید. جشن انار یکی از مهم‏ ترین و قدیمی ‌ترین مراسم محلی این روستا به شمار می ‌رود که در کنار زیبایی های طبیعی منطقه، آیین و مراسم برداشت و شیوه‌ های فرآوری انار همراه با نمایش را به نمایش می‌ گذارد. این کار طی مراسمی خاص در صبح آخرین جمعه ی مهرماه (یکی از روزهای 20 الی 30 مهرماه) با ندای «یا الله» پاکار کرپی (فردی که از جانب باغداران برای نگهبانی از باغات انار به مدت یک سال معرفی می‌ شود) انجام می ‌شود. 
پس از جمع شدن همه ی اهالی منطقه و دعا و نیایش، مراسم همراه با موسیقی ‌های سنتی (نواختن دایره، سُرنا و دُهُل)، بازی ‌ها و مسابقات محلی و پخت نان و شیرینی محلی برای پذیرایی شروع شده و مردم با ورود به باغ های انار شروع به چیدن انار می‌ کنند. مردم این منطقه بر این باورند که انار میوه ی بهشتی و سمبل زیبایی است و ضمن احترام به آداب و سنن و تلاش در حفظ آن، معتقدند که قبل از این روز و قبل از چیدن این میوه ی پربرکت (از اواسط شهریور تا اواخر مهر) هیچ کس حق ورود به باغ‌ های انار و برداشت محصول انار خود را ندارد. در صورتی ‏که‏ پیش از این روز انارچینی انجام شود، آن شخص در عرف مردم منطقه مورد غضب قرار گرفته و مورد مجازات متعارف قرار می ‌گیرد. در این روز، به هنگام برگزاری جشن، تمامی اهالی روستا حتی اشخاصی که از این روستا مهاجرت کرده‌ اند برای کمک، چیدن انار و برگزاری این جشن به منطقه آمده و در کنار دیگران به شادی و برداشت محصول می ‌پردازند. زنان و دختران روستا لباس ‌های زیبا و رنگارنگ محلی به تن کرده و همراه مردان تا غروب همان روز مشغول چیدن انار از درختان می ‌شوند. باغداران نیز در کنار برداشت میوه ی باغ خود، مراحل آبیاری، درست کردن رب انار و دیگر فرآورده‌ های این میوه را به نمایش می‌ گذارند. مقداری از انارهای جمع‌ آوری شده توسط مردم و بازدید کنندگانی که برای تماشای مراسم جشن انار به این منطقه آمده ‌اند خریداری و بیشتر محصول برای فروش به شهر منتقل می‌ شود.

مناسبت‌ها


افزودن دیدگاه جدید