عودلاجان و سفر به تهران قدیم

لباس راحت، کفشِ پیاده‏‌روی، کوله سبک، حالِ پیاده ‏گردی و حوصله‎ی کشف و شهود در کوچه پس کوچه‎ها، ملزوماتِ سفر به تهران قدیم است. باید عاشق کوچه‎های باریک، خانه‎های کهن ، بوی دیوارهای کهنه، درهای چوبی و خاک گرفته و دل‏‌های با صفا و روحیه‌ی آدم‏های قدیمی باشید تا از گشت و گذار در «عودلاجان» لذت ببرید.

عودلاجان یکی از قدیمی‏ترین محله‌‏های تهران است، محله‏‌ای که می‏‌گویند از وقتی تهران دهی کوچک بوده، جزئی از آن بوده و حالا هم اگرچه فراموش شده و مهجور است، اما هنوز بخشی از این شهرِشلوغ و پرآشوب محسوب می‌‏شود. عودلاجان شبیه پدربزرگ یا مادربزرگی پیر و خمیده است که دیگر توان ایستادنش نیست و دست بر عصا با قدی خمیده راه می‌‏رود و ذهنش گنجینه‌‏ی خاطرات و دلش پر از مهر و شور است و هر روز عصر چشم انتظار کسی است تا صدای تنهایی‏‌اش را بشکند و دلش را به آوایی خوش کند.