ارگ شیخ بهایی

26 کیلومتر که از اصفهان دور می‎شوید به شهری می‎رسید که نامش با شیخ بهایی گره خورده است. نجف آباد از شهرهای پرجمعیت استان اصفهان است که در دوره شاه عباس صفوی با مهندسی و معماری شیخ بهایی ریاضی دان و دانشمند معروف صفوی ساخته شده است. این شهر علاوه بر برج‎های کبوترخانه «شیخ بهایی» و «صفا» دارای آثار تاریخی چون عصارخانه بزرگ، عصارخانه زمانیان و خانه  های تاریخی است.
از دو کبوترخانه نام برده شده، برج کبوتر شیخ بهایی که به ارگ شیخ بهایی نیز معروف است بعد از یک دوره فراموشی و خرابی دیوارها و برج‎ها در سال 1382 بازسازی و مورد استفاده قرار گرفت. سال 1382 شهردار وقت نجف آباد به صرافت مرمت این بنای باقی مانده از عهد صفوی افتاد و طی دوسال کار بی‎وقفه این ارگ را جانی تازه بخشید و آن‌را بزرگ‌ترین مجموعه‌ تاریخی تفریحی شهر همراه با فضای سبز، چایخانه سنتی، آب‎نما و آلاچیق‎های کاه‎گلی، تبدیل کرد. این بنای زیبا در همان سال یعنی سال ۱۳۸۲ با شماره ۳۴۸۱ ثبت ملی شده است .
ارگ شیخ بهایی یا هفت برج خارون در محله جوی خارون در بلوار بهارستان قرار دارد، این بنا چون در نزدیکی قنات قدیمی خارون قرار دارد به هفت برج خارون معروف است.
از در چوبی آن وارد یک محوطه مربع شکل به مساحت 3000 متری می‎شوید محوطه‎ای پر گل و سبزه که با دیدنش حظی وافر می‎برید. بالای درِ ورودی طبقه‎ای قرار دارد که به شاه‌نشین معروف است می‎توان از طریق هشتی و اتاق و زیرزمین وارد این شاه‎نشین شد. دورتادور محوطه با دیوار کاهگلی محصور شده است و در شش نقطه از این فضا، با فاصله‎ای منظم شش برج ساخته شده است. ارتفاع برج‎ها 14 متر است و از طریق دیوارهای کاهگلیِ 4 متری به هم متصل می‏شوند. این درِ ورودی و سردر زیبا با برج‏های بلندِ متصل به هم و دیوارهای کاهگلی، منظره بسیار زیبایی را به وجود آورده‎اند که مسافران نجف آباد را مجاب می‌کند به دیدن آن بروند.
در اصل این برج‎ها، خانه کبوتران بوده است. با گذاشتن آب و دانه در این برج‎ها، این مکان محل زندگی کبوتران می‌شد تا از فضولات آن‏ها به عنوان کود کشاورزی استفاده شود. وجود این برج‎ها و ساخت آن‎ها که در اکثر شهرهای ایران وجود داشته و هنوز بقایای آن را در کرمان، یزد و تبریز می بینیم علاوه بر مصارف کشاورزی نشان دهنده دوستی ایرانیان با حیوانات نیز بوده است.
هرچند این برج کبوترخانه شیخ بهایی دیگر کارکرد اصلی خود را ندارد و اکنون مکانی تفریحی تاریخی شده اما وجود همین بنا که نشانی از گذشتگان دارد غنیمتی است برای نسل آینده‎ تا بدانند و ببینند که گذشتگان‎مان چگونه شهری را اداره می‎کردند.