سفر به پایتخت گل سرخ
«بَرزُک» شهر کوچکی در دل کویر است. شهری که مثل واههها در قصه های پریان است؛ کسی راه گم می کند و سرگردان کویر و بیابان می‌شود و ناامید و تشنه پیش می‌رود اما ناگهان از دور شهری نمایان می‌شود، شهری اسرارآمیز چون بهشت، سبز و غرق در گل و بوته. بَرزُک همان شهر افسانهای است که بعد از عبور از جادههای خشکِ کاشان از میان کوهها پیدا می‌شود و گویی خیال است و سراب. اما بَرزُک فقط در قصه نیست، همین که به این شهر کوچک و زیبا نزدیک شوید و هوای دل پذیرش را درون سینه بفرستید، باور میکنید که واقعی است چون بهشتی زمینی که میتواند یک سفر هیجانانگیز را برای شما بسازد.
اگر شما هم میخواهید به این شهر افسانهای بروید، در ادامه برنامه یک سفر دو روزه به «برزک» به شما پیشنهاد می‌شود.
روز اول: کشف رازِ گل سرخ
بَرزُک، شهری قدیمی با تاریخی پنج هزار ساله است؛ شهری کوچک که در دل کوههای کرکس و در میان درهای بزرگ در نزدیکی کاشان و در استان اصفهان قرار گرفته و فاصله چندانی با تهران ندارد و یک مقصد ایدهآل برای سفری دو روزه است. بَرزُک 54 کیلومتر با کاشان فاصله دارد و برای رسیدن به آن میتوان از دو مسیر رفت؛ یکی آزادراه تهران ـ کاشان و دیگری جاده دلیجان. اما مسیر آزادراه کوتاهتر است. مسیر فرعیای که به بَرزُک می‌رود کمی باریک و پر پیچ و خم است، بنابراین بهتر است با احتیاط و سرعت مناسب این مسیر را طی کنید.
به برزک و باغهای گل سرخاش برسید اگر فصل سفر شما، بهار و فصلِ گل سرخ باشد، از عطر بهشتی این گل ها مست میشوید. میگویند بَرزُک پایتخت گل سرخ است و بیشترین گل سرخی که در کاشان تولید می‌شود، متعلق به باغهای پر گلِ بَرزُک است. باغهایی که با آب کاریزها، چشمهها و رودخانه پر آب این شهر کوچک تامین می‌شود و به جز گل سرخ، شاتوتهای سرخ و آب دار، گردو و بادام از محصولات باغهای این منطقه است.
البته برزک در تابستان هم هوایی استثنایی دارد، کافی است از پیچ کوه بگذرید و وارد برزک شوید تا کاهش چند درجهای هوا را حس کنید و از خنکیای که روی پوستتان میلغزد لذت ببرید.
روز اول را میتوانید به گشت و گذار در باغها و طبیعت زیبا و منحصر به فرد بَرزُک بگذرانید، در کنار رودخانه اطراق کنید و از طبیعت افسون کننده این منطقه لذت ببرید. فراموش نکنید که سراغ چشمه احمد آباد را هم از اهالی بگیرید و پاهای خود را در آب زلال و خنک چشمه بگذارید. اگر هم در فصل گلابگیری به برزک رفتهاید از باغهای گل دیدن کنید و به تماشای آیین گلابگیری بنشینید، چشیدن عرقیات دیگر را هم فراموش نکنید؛ شربت گل سرخ، عرق نعناع، عرق بیدمشک، عرق کاسنی و غیره را با بهترین کیفیت اینجا می توانید بچشید. برخی ترکیبات عرقیجات در بَرزُک طعم و بویی عجیب و جادویی دارند، طعمشان جان را جلا میدهد و با خود به گذشته و به قرابه های پر از طعم مادربزرگ‌ها در سرداب زیرزمینهای قدیمی میبرد. شیره توت، طعم دهنده چایی، معجون آرامش دهنده اعصاب و چندین نوع محصول سنتی دیگر را فقط در بَرزُک می توانید بیابید.
مردم این شهر هم مثل عرقیجات باغ های بَرزُک، صاف و ناب و زلال اند، کافی است از آنها یک راهنمایی کوچک بخواهید تا مهربانی و صفای دلشان را درک کنید. حتما با آنها هم کلام شوید و گپ بزنید تا با خوش صحبتی و لهجه شیرین شما را مجذوب خود کنند.
خانه‌ای با کرسی‌های سنتی
یکی از بهترین گزینه هایی که برای اقامت در بَرزُک موجود است، «خانه روحانی» است. خانه‌ای تاریخی که سالها مخروبه بوده و حالا مرمت و بازسازی شده و دکوراسیونی از وسایل و ظروف قدمی دارد که تجربه زندگی در بافت سنتی و حال و هوای بومی را برای شما تداعی می‌کند. البته خانه روحانی خیلی کوچک است و اتاق های بسیار محدودی دارد؛ یک سرای کوچک برای استفاده همه مسافران و دو اتاق در داخل دو دو اتاق در حیاط دارد که بهترین اتاق در بالاخانه است و پنجرهای بزرگ به بیرون دارد و در زمستان کرسی در آن برپا می شود. اما اتاق های داخل خانه پنجره ندارند و چندان دلباز نیستند. در این خانه باید در رختخواب و روی زمین بخوابید و خبری از تخت نیست. اما اتاق تمیز است و از اقامت در آن لذت خواهید برد. اگر پیش از عزیمت خود به سایت خانه روحانی سر بزنید و اتاق مورد نظر خود را رزرو کنید، با خیال راحت در اتاقی دل باز و روبه طبیعت اقامت خواهید کرد.
همچنین میتوانید برای شام خود «کالجوش» سفارش دهید که غذای محلی برزک است و با کره محلی، کشک و سبزیجات معطر پخته می‌شود و با نان خشک سنتی خورده می‌شود. صبحانه خانه روحانی هم منحصر به فرد است و عموما سفره‌ای رنگارنگ شامل شیر و لبنیات محلی، نیمرو، نان تازه، ارده و شیره، گردو، خرما است.
شبگردی در برزک را هم فراموش نکنید، هوا خصوصا در شبهای زمستان در برزک بسیار دلپذیر است و قدم زدن شبانه و شنیدن صدای رودخانه در سکوت شب حال و هوایی سُکرآور دارد.
روز دوم: دل سپردن به تاریخِ بَرزُک
بافت سنتی برزک تقریبا دست نخورده و سنتی باقی مانده است و بسیار زیبا و دل انگیز است، بنابراین بهتر است صبح زود از خواب بیدار شوید و بعد از صرف صبحانه به گشت و گذار در بافت تاریخی شهر بپردازید و در کوچه پس کوچه ها رها شوید. این شهر، بافتی روستایی دارد و در واقع شبیه به یک روستای بزرگ و خرم است. بنابراین در گشت و گذار در این شهر، از زیبایی های فرهنگ روستایی هم بی نصیب نمیمانید.
بَرزُک تاریخی کهن هم دارد و برای آشنایی با این تاریخ و زندگی مردم این منطقه از «موزه مردمشناسی بَرزُک» دیدن کنید و با آثار به جای مانده از مردم کهن و شیوه زندگی آنها آشنا شوید. این موزه پر از ابزارآلاتی منحصر به فرد و تاریخی است.
«تپه تاریخی و قلعه بَرزُک» دیگر جاذبه تاریخی این شهر است که از بالای آن می توان شهر را دید و از زیبایی آن لذت برد. تپه نشانه هایی از سکونت در دوران باستان را در خود دارد و قلعه مخروبهای هم که در بلندای قلعه ساخته شده متعلق به دوره سلجوقیان است. از قلعه بقایای کمی مانده اما همان باقیمانده ها هم زیبا و حسابی دیدنی است.
دست خالی برنگردید
اگر هنوز از گشت و گذار در برزک خسته نشده اید می توانید از آسیاب آبی سعدآباد و حمام صفوی بَرزُک هم دیدن کنید و کمی در جاده تفریحی سعدآباد قدم بزنید. این جاده زیبا در امتداد رودخانه کشیده شده است و از کنار کوه و چشمه و باغهای زیبا عبور می‌کند.
ناهار را می توانید در رستورانهای کوچک و ساده برزک میل کنید و یا برای صرف ناهار به کاشان بروید و کباب های سنتی کاشان را بچشید. اما برزک را دست خالی ترک نکنید، علاوه بر گلاب و عرقیجات، گلیم، جاجیم از صنایع دستی زیبای بَرزُک است. همچنین در تابستان می توانید انواع میوه چون شاتوت، گردو، سیب و انگور بخرید. نان برزک هم طعمی اصیل و به یاد ماندنی دارد که برای تیلیت دیزی، آب دوغ خیار و کالجوش بهترین گزینه است.
برای سفر به بَرزُک، حتما کفش پیاده روی و یا کوه نوردی، باتوم، جعبه کمکهای اولیه و لباسی مناسب فصل به همراه داشته باشید. در تابستان کلاه و کرم ضد آفتاب جزو ملزومات سفر است.