دره ستارگان بخشی از پارک زمین شناختی جزیره قشم است که نامش در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفته است. پارک زمین شناختی قشم با گستره بیش از 30 هزار هکتار در غرب جزیره است و هشت بخش دارد: تنگه چاهکوه، دره ستاره ها، دره تندیس ها، تنگه ی عالی، دره شور، نمکدان، دولاب، کور کور کوه.
دره ستارگان در 15 کیلومتری و ساحل جنوبی جزیر قشم، این بزرگترین جزیره خلیج فارس، و 5 کیلومتر پس از روستای «برکه خلف» است. در باور بومیان قشم، دره ستاره ها با افتادن یک ستاره بر زمین و شکافتن خاک و بالا آمدن شنها ساخته شده، برای همین در گویش بومی نیز به آن «استاله»، «ستاره افتاده» و «استالَه کَفتَه» گفته میشود.
این بالا و بلندیها و چشماندازی که امروزه از ساختار دره ستارهها پدیدار است، به دورههای زمین شناسی دیرینه زیستی، بویژه «کامبرین»، تا نوزیستی، نزدیک به 500 تا 200 میلیون سال پیش باز میگردد که سازند میشان را دگرگون کرده است.
گذر تاریخ بر این سرزمین همراه با گردش آب های سطحی و بارش رگبارهای فصلی و تندبادها پدیده هایی زمین ساختی فراز آورده است، همچون برآمدگی نوکتیز، قارچی، کمانی، گرد، تخت دیو و کوهسر، همچنین ستونها و ستونکهای فرسایشی، آرکها و تیغه هاو دیوارههای نواری. گفتنی است نزدیک به یازده گونه باد در دورانهای گوناگون سالانه قشم میوزد.
گرچه ساختار آهکی و دسترسی نداشتن به آب جای چندانی برای پوشش گیاهی نگذاشته است، در قشم گیاهانی همچون انبه، زیتون، گبریا سالام، گز، کرت، نخل، کهور، حرا، خرزهره، پنیرک، ترشک و خرک میروید. از میان پوشش جانوری دره ستارگان کم و بیش میتوان جاندارانی همچون شاهین کبود، جبیر، خرگوش، روباه، خارپشت، خفاش و مار را نام برد.